Code Rood is een beweging van burgers, organisaties en actiegroepen (waaronder Extinction rebellion en Climaxi) die al enkele jaren opkomt voor ons klimaat en de toekomst van onze kinderen. Dat gebeurt aan de hand van acties van burgerlijke ongehoorzaamheid. Voedsel Anders begrijpt dat mensen, ondanks de persoonlijke risico’s die ze daarmee nemen, steeds vaker geneigd zijn te kiezen voor deze manier van protesteren.
Burgerlijke ongehoorzaamheid is immers een volgende stap bij actievoeren, wanneer alle andere maatschappelijke signalen in de wind worden geslagen. Door bewust maar geweldloos de wet te overtreden, hopen actievoerders die burgerlijk ongehoorzaam zijn dat er eindelijk eens geluisterd wordt naar hun terechte bezorgdheden over de toekomst van onze planeet. Dat is in het algemeen belang van iedereen.
Door bewust maar geweldloos de wet te overtreden, hopen actievoerders dat er eindelijk eens geluisterd wordt naar hun terechte bezorgdheden over de toekomst van onze planeet.
Dit weekend was het al voor de vijfde keer dat Code Rood van zich liet horen in België maar het is wel voor het eerst dat de beweging de agro-industrie viseert. “In de nasleep van de boerenprotesten van het afgelopen jaar en geïnspireerd door voorbeelden zoals het bondgenootschap tussen landbouwers en Les Soulèvement de la Terre tegen de waterreservoirs in Frankrijk, dachten we dat het hoog tijd was om uit te reiken naar de landbouw in België”, luidt het.
Voor alle duidelijkheid: Code Rood keert zich niet tegen de boeren, wel tegen de agro-industrie. Net zoals Voedsel Anders weigert Code Rood “mee te gaan in een narratief dat landbouw tegenover ecologische rechtvaardigheid plaatst”.
“We zijn tegen het extractivistische systeem van de agro-industrie, niet tegen de boeren die er ongewild afhankelijk van zijn. We beschouwen de mensen die ons van voedsel voorzien als onze bondgenoten. We weten dat de meeste boeren zorgen voor de bodem, dieren en planten, omdat ze ervan afhankelijk zijn om te leven”, zo staat te lezen op de website van Code Rood.
We beschouwen de mensen die ons van voedsel voorzien als onze bondgenoten.
Net zoals Voedsel Anders roept de burgerbeweging op “tot voedselsoevereiniteit, zodat boer en burger terug de macht krijgen over voedsel. Mensen hebben het recht op gezond en cultuursensitief voedsel geproduceerd op een sociaal rechtvaardige en ecologisch verantwoorde manier, en om collectief hun eigen beleid, strategieën en systemen voor voedselproductie, distributie en consumptie te bepalen.”
Code Rood komt niet onbeslagen ten ijs. Voorafgaand aan de actie ging een aantal activisten op gesprek met meerdere boeren doorheen het land. Deze “agritour” liet een diepe indruk na, zo blijkt. “We voelen ons soms aangevallen en afgekeurd door consumenten die geven om het klimaat”, zei een van de gecontacteerde boeren, “maar die consumenten zien niet hoe de agrobusiness hen vergiftigt, hoe die met dieren omgaat en hoe wij door hen worden uitgebuit.”
Consumenten zien niet hoe de agrobusiness hen vergiftigt, hoe die met dieren omgaat en hoe boeren door hen worden uitgebuit.
Voedsel Anders voelt zich gesteund door de politieke boodschap van Code Rood. Samen met de actievoerders eisen wij een landbouwvisie die een eerlijk en leefbaar loon voor landbouwers garandeert. We eisen dat overheden en bedrijven de Verklaring van de Verenigde Naties over de Rechten van de Boeren (UNDROP) respecteren. We eisen een stop op de speculatie op grondprijzen en we dat nieuwe boeren toegang tot grond hebben.
Burgers die opkomen voor de rechten van boeren, het belang van ons klimaat en onze leefomgeving vormen een enorme kracht waar we als agroecologische beweging de moed uit putten om met nog veel meer energie voluit te gaan voor de transitie van ons landbouw- en voedselsysteem.
Meer informatie over de actie, de politieke eisen en de kennis en ervaringen die de activisten opdeden tijdens hun “agritour” vind je op hun website. Hier vind je meer gedetailleerde informatie over de redenen waarom Code Rood koos voor Cargill als target.
