'Honingbijen lijken sterk gedomesticeerd maar zijn dat nooit echt. Zo leven er ook bij ons bijenvolkeren in het wild, niet gecontroleerd door mensen. Maar de meeste honingbijen leven onder de hoede van imkers. Geen mens kan echter controleren waar bijen naartoe vliegen om te foerageren. Ze bevliegen heel wat kilometers. Wereldwijd kiezen meer en meer mensen voor een natuurlijke manier van bijen hoeden. Productie (van honing) staat dan niet langer centraal maar wel de bij zelf en haar zo natuurlijk mogelijke levenswijze.'
'Daarbij zijn bijen extreem afhankelijk van hun omgeving. Ze voeden zich vooral met stuifmeel en nectar waarbij ook een ruim aanbod aan proper water zeer belangrijk is. Ze zijn zeer gevoelig aan toxische stoffen. Als vitale factor in biodiversiteit bestuiven ze vele planten en leven ze van nature intens samen met heel veel andere levensvormen. Bijen bevliegen beschikbare bomen en planten waaronder een groot deel dat door de landbouw wordt voortgebracht. Aan de negatieve effecten van industriële landouw op bijen moet niet meer getwijfeld. Wetenschappelijke rapporten die dit bewijzen puilen de kast uit.'
'Waarbij we niet fanatiek willen focussen op de honingbij. Die is één van de vele magische schakels in de diversiteit van alle leven. We willen meewerken aan een zuivere, gezonde leefomgeving voor de bijen en voor alle andere leven dat ter plaatse groeit, kruipt, zwemt of vliegt door de lucht.'
Lode Devos: 'We willen meewerken aan een zuivere, gezonde leefomgeving voor de bijen en voor alle andere leven dat ter plaatse groeit, kruipt, zwemt of vliegt door de lucht.'
Wat doet de Werkgroep Natuurlijk Imkeren?
De Werkgroep Natuurlijk Imkeren (WNI) ijvert voor een manier van bijenhouden met respect voor de honingbij (Apis Mellifera) en het gehele ecosysteem waarin wij samen met haar leven. Ze willen een duurzame manier van bijenhouden ondersteunen en daar rond samenwerken met iedereen – individuen of organisaties – die deze doelstelling met hen delen.
