Ook acteur Wim Opbrouck spreekt zich uit voor een andere vorm van landbouw en schreef een bede voor de landbouw:
"Wereldwijd kan onze voedselproductie de toenemende vraag niet meer bijhouden. De vraag naar plantaardige voedingsstoffen, vlees, vis, zuivel, en biobrandstoffen is niet meer in verhouding met de toenemende groei van de wereldbevolking. We vissen te veel vis, we eten te veel vlees, kweken bergen groenten, fruit, en boter. De kippen leggen staand, en de kalkoen is bijna uitgestorven. Wij hebben te veel, en anderen te weinig.
De manier waarop wij met ons voedsel omgaan is ontaard in charcuterie en fijne vleeswaren, een kant-en-klare bedevaart naar de supermarkt. De horror van de realiteit is een totaal gemanipuleerde voedselproductie in handen van enkele multinationals die straks ook nog het drinkwater privatiseren.
Er woedt een zware storm boven onze weilanden en akkers. De Apocalyps hangt als een zuur in de lucht. Het sneeuwt in april. Het angstige vermoeden dringt zich op dat het einde der tijden nabij is. Een weinig hoopvolle diagnose, een bijzonder onprettige analyse van hoe ons “Dagelijks Brood” op tafel komt. Stormen we als lemmingen de afgrond in? Hoe moeten wij ons verhouden tot een perverse voedselindustrie? De opwarming van de aarde? De armoede in het Zuiden? De fastfood in het Noorden?
'De vraag naar beter en duurzamer klinkt steeds luider, dwingender, oorverdovend.'
Goede lezer, wij kunnen het nog halen op het einde der tijden. Houd moed! Niets is onmogelijk! Ik zie het veranderen in de hoofden van de mensen, ik zie de fonkeling van iets nieuws, iets anders, beter, respectvoller, smaakvoller.
Het gebeurt in steden en dorpen, het gebeurt in alle werelddelen. De revolutie komt van binnenuit. Kleinschalig, traag, maar vastberaden. De vraag naar beter en duurzamer klinkt steeds luider, dwingender, oorverdovend. Gij die het weten kunt, gij die oordeelt, gij die beleid maakt, gij die normen en quota oplegt, gij die het voedsel inspecteert! Geef ons heden ons dagelijks brood en verlos ons van onze genetisch gemanipuleerde zonden. Verlos ons van Monsanto, Coca Cola en Burger King. Verlos ons van de boterberg, de overbevissing, de overbemesting, de chemische sproeistoffen en de industrieel gebakken pistolets. Verlos ons van het smeltend poolijs en het gat in ons verstand.
Verlos ons van de duizenden hectare mais- en koolzaadvelden, gezaaid ter meerdere eer en glorie van onze rundveestapel. Verlos ons van de varkens-, de kippen- en kalkoenkwekerijen, de slachthuizen en de volgespoten kroppen sla. Verlos ons van de aangebrande koffiebonen, de poeders van Nestlé, en de vetpotten van McDonald's. Geef ons traagheid, duurzaamheid.
Geef ons volkstuinen, groene steden en heldere waterlopen. Geef ons bijen op het dak, moestuinen. Laat ons groenten kweken, in de stad en op het platteland. Laat ons gemengde hagen aanplanten met daaronder kruidlagen. Geef ons de wilde bosaardbei, de dovenetel, en verlos ons van bladblazers en bosmaaiers.
Leer ons zeisen, maak de industriezones groen, bouw speelplaatsen om tot tuinen, kweek kippen, konijnen, kweek het varken en de koe en weet wat je eet. Ik geloof in urban gardening, ik geloof in community supported agriculture. Maar plak er alstublieft geen labels op, kom mij niet vertellen wat goed en wat kwaad is. Laten we niet voor onze eigen kerk prediken, maar laten we het duurzame woord verspreiden, uit liefde en respect voor onze beschaving, in de hoop op een betere wereld, en vooral, in de wetenschap dat we vegen voor onze eigen deur. In de wetenschap dat er meer en groter nodig is om de toekomst van ons voedsel en van onze planeet veilig te stellen.
Om te beginnen bij het begin. Il faut cultiver son jardin! Wij moeten onze tuin bewerken!'
Wim Opbrouck is niet de enige die zijn stem laat horen: Ook Alice Reys kiest voor een andere vorm van landbouw.
